Ebru

Ebru: Suda erimeyen boyların yoğunlaştırılmış su üzerine serpilerek nakışlı kâğıt elde etme sanatına ebri veya ebrû sanatı denmektedir.
Bulut veya bulutumsu manasına gelen Farsça “Ebri” kelimesi, Türkçemizde değişime uğrayarak “Ebrû” olarak yerleşmiştir. Bu sanatı icra eden sanatkârlar ise ebrucu olarak tanınmıştır.
Ebru sanatının menşei tam olarak bilinmemektedir. Ebru kâğıtları el yazması kitapların ciltlerinde, kapak ile kitabı bir birine bağlayan yan kâğıt olarak, eski murakkaların (yazı albümleri) içindeki hat yazılarının etrafında pervaz olarak, ayrıca bazı kıt’a yazılarda da zemininde hafif ebru olarak görülmüştür. Buna rağmen bunların hangi tarihlerde yapıldığının tespiti mümkün olmamaktadır.
Eldeki mevcut bilgiler ışığında halen en eski ebru 1544 yılına ait bir kıt’a yazısıdır. Hafif ebru üzerine talik yazı ile yazılmış bu yazının Malik-i Deylemi’ye ait olduğunu Prof. Uğur DERMAN zikretmekte ve bu yazı kendisinin şahsi koleksiyonunda bulunmaktadır. Ancak Sn DERMANIN ifade ettikleri gibi hafif ebru, bu sanatta hemen varılacak bir merhale değildir. Ebrunun daha eski tarihlere dayandığını iddia etmek yanlış olmaz.